Όσο περισσότεροι εργαζόμενοι είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα των αντίστοιχων συνδικαλιστικών οργανώσεων, τόσο ισχυρότερη εκπροσώπηση θα έχουν στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) είναι μια συμφωνία ανάμεσα στις ενώσεις των εργοδοτών με τις ενώσεις των εργαζομένων στην οποία καθορίζεται το ύψος του μισθού, το ύψος των αυξήσεων ανάλογα με τα χρόνια παραμονής του εργαζόμενου στη δουλειά (τριετίες ή διετίες κλπ.) καθώς και άλλες υποχρεώσεις της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους.
Όσο ισχυρότερη είναι η οργάνωση των εργαζομένων, τόση περισσότερη διαπραγματευτική δύναμη έχει καθώς θα μπορεί να επιβάλλει στην εργοδοσία τις αξιώσεις της. Όταν όμως είναι αδύναμη, με λίγα μέλη και μικρή συμμετοχή στις δραστηριότητές της (εξορμήσεις, ενημερώσεις εργαζομένων, εκδήλωση αλληλεγγύης σε συναδέλφους κλπ.), τόσο περισσότερη ισχύ θα έχουν οι εργοδοτικές οργανώσεις, οι επιχειρηματίες δηλαδή, οι οποίες θα μπορούν να επιβάλλουν τα δικά τους, αντίθετα με των εργαζομένων, συμφέροντα: χαμηλούς μισθούς, χαμηλές αυξήσεις, λιγότερα ή και καθόλου επιδόματα, γενικά ρυθμίσεις δυσμενείς για τους εργαζόμενους.
Πέρα από την τυπική διαπραγματευτική δύναμη, η πραγματική δύναμη ενός σωματείου είναι η αλληλεγγύη και η αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στα μέλη του, αλληλεγγύη την οποία πρέπει να δείχνει και απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από κλάδο, ειδικότητα, σχέση εργασίας, εθνικότητα και θρησκεία. Η πραγματική του δύναμη είναι η ικανότητα να υποστηρίζει αποτελεσματικά και να επιβάλλει το συμφέρον του εργαζόμενου, ανεξάρτητα από τους θεσμούς (συλλογικές διαπραγματεύσεις) και τη νομοθεσία. Γι’ αυτό το σωματείο πρέπει να αναλαμβάνει δράσεις, να λειτουργεί περισσότερο προς αγωνιστική κατεύθυνση, να διαπαιδαγωγεί τα μέλη του να αγωνίζονται και να κερδίζουν τα συμφέροντά τους, κι όχι μόνο να διαπραγματεύεται σε κάποιο γραφείο, να εξαντλεί τη λειτουργία του σε “διάλογο” με την εργοδοσία.
Είναι απόλυτα αναγκαίο λοιπόν, οι εργαζόμενοι, οι εμποροϋπάλληλοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι για μας, να είναι οργανωμένοι και συσπειρωμένοι στο σωματείο, να συμμετέχουν στις Γενικές Συνελεύσεις που καλεί το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ), να συμμετέχουν στις εκλογές με την ίδια ευθύνη που ψηφίζουμε και τις κοινοβουλευτικές εκλογές, να ακούνε τις προτάσεις των παρατάξεων, να ασκούν κριτική και να ζητούν έλεγχο των οικονομικών. Να παίρνουν ενεργό μέρος στις δραστηριότητες του σωματείου, να προσπαθούν να προσελκύσουν και άλλους συναδέλφους τους να εγγραφούν και να συμμετέχουν.
Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι σε χαμηλό επίπεδο, υπολογίζεται ότι μόνο το 10-15% των εργαζομένων με εξαρτημένη σχέση εργασίας είναι γραμμένοι και συμμετέχουν ενεργά στις συνδικαλιστικές αρχαιρεσίες (εκλογές). Σε αυτό φέρουν μεγάλη ευθύνη και οι παρατάξεις των κομμάτων του κεφαλαίου (ΠΑΣΚΕ/ΠΑΣΟΚ-ΔΑΚΕ/ΝΔ-ΜΕΤΑ/ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ) που μετέτρεψαν το συνδικαλιστικό κίνημα σε ένα μέσο απόκτησης εργασιακών προνομίων, υπηρετώντας στην ουσία τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και της εργοδοσίας. Η πλειοψηφία που χρόνια τώρα έχουν στο τριτοβάθμιο (στο ανώτερο δηλαδή) συνδικαλιστικό όργανο, την ΓΣΕΕ (Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας), σε διάφορα κατά τόπους Εργατικά Κέντρα και σε διάφορες ομοσπονδίες (όπως σ’ αυτή που ανήκουμε κι εμείς, την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας), αποτέλεσε στην ουσία τον Δούρειο Ίππο των μεγάλων εργοδοτών μέσα στους εργαζόμενους, με τη συνεχή συμβιβαστική και υποχωρητική στάση απέναντι στα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Οι ηγεσίες αυτές δεν ενδιαφέρονται ουσιαστικά για τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά για τα δικά τους, στενά, συντεχνιακά συμφέροντα που πολλές φορές συμπίπτουν, αν δεν ταυτίζονται εντελώς μ’ αυτά των εργοδοτών τους. Απόδειξη ότι πολλά διευθυντικά στελέχη των εταιρειών αυτών, συνήθως εκλέγονται σε καίριες θέσεις στα Διοικητικά Συμβούλια των εργαζομένων. Η στάση τους αυτή, είναι αλήθεια ότι οδηγεί πολλούς συναδέλφους στην αδιαφορία και στην αποστροφή για τα συνδικαλιστικά, αφήνοντας έτσι ακόμα περισσότερο ελεύθερο πεδίο στους εργοδότες.
Το ΠΑΜΕ σταθερά καταπολεμά και ξεσκεπάζει αυτή την τακτική των ηγεσιών του κινήματος, γι’ αυτό και δέχεται τα πυρά και τις κατηγορίες από το πολιτικό, δημοσιογραφικό και συνδικαλιστικό κατεστημένο. Οι αγώνες του και τα επιτεύγματά του ενοχλούν! Για αυτό οργανώσου στο Σωματείο, μάθαινε τα δικαιώματά σου, πάλεψε μαζί με το ΠΑΜΕ για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και για να απαιτήσεις περισσότερα, αυτά που σου ανήκουν.
Η οικονομική και ηθική στήριξη του σωματείου από τους εργαζόμενους είναι το πιο ισχυρό όπλο ενάντια στην αυθαιρεσία των εργοδοτών. Το σωματείο δεν κάνει διάκριση ανάμεσα σε διάφορες μορφές απασχόλησης, π.χ. ημιαπασχόληση, εκ περιτροπής ή ακόμα και “μαύρη”, ανασφάλιστη εργασία. Ακόμα κι αν αυτό τον καιρό δεν εργάζεσαι, επιδοτείσαι από τον ΟΑΕΔ και ψάχνεις δουλειά, μπορείς να γραφτείς και να συμμετέχεις στην αντίστοιχη Επιτροπή Ανέργων που έχει συγκροτηθεί.