«Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν: «Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.»
Στο δίλημμα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, η απάντηση κι εδώ είναι μόνο μία: Οι ζωές των ανθρώπων!
Εμείς οι εργαζόμενοι στο προσφυγικό, από το 2016 βιώνουμε κάθε καλοκαίρι την ίδια τραγωδία. Αμέτρητα ναυάγια σε Αιγαίο και Μεσόγειο, χιλιάδες οι νεκροί, χιλιάδες οι επιζήσαντες ναυαγίων, τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά. Και εμείς εκεί να ζούμε αυτήν την τραγωδία ξανά και ξανά, να υποδεχόμαστε ασυνόδευτα παιδιά, μητέρες χωρίς τα παιδιά τους, διαλυμένες ζωές, που στοιβάζονται σε κλειστά κέντρα κράτησης, με την ελάχιστη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με την ελάχιστη υπόστηριξη, ίσα για να επιβιώσουν, ίσα για να μιλάνε όλες οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, για επιτυχημένη διαχείριση του Προσφυγικού.
Αυτές είναι οι επιτυχίες σας κύριοι της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ!
Από τον μικρό Αϊλάν, μέχρι σήμερα, με τους εκατοντάδες νεκρούς του ναυαγίου στην Πύλο, η ίδια ιστορία, γιατί ιδιο είναι το σάπιο σύστημα που εξυπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, που προσκυνάνε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Φτάνει πια! Δεν ανεχόμαστε ως «κανονικότητα» τους νεκρούς σε Έβρο και Αιγαίο. Δεν ανεχόμαστε τα κροκοδείλια δάκρυα των αξωματούχων της ΕΕ, την ώρα που βρίσκονται σε πυρετώδεις διαπραγματεύσεις για το Νέο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, δεν ανεχόμαστε άλλα έθνικά πένθη, από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τα εγκλήματα.
Καλούμε, όλες και όλους τις/τους συναδέλφους, για ακόμη μία φορά να δείξουμε την αλληλεγγύη μας, να δυναμώσει η πάλη όλων μας, για να σταματήσουν οι άδικοι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, να σταματήσουν οι εισβολές και οι κατοχές κρατών, να σταματήσει όλο αυτό το όργιο των πολιτικών διώξεων, της φτώχειας και της πείνας που οδηγεί τους ανθρώπους να ξενιτεύονται, για να βρουν μια καλύτερη μοίρα και να καταλήγουν στον υγρό τάφο της Μεσογείου.
Ο θυμός και η αγανάκτηση να γίνουν οργανωμένη πάλη!
Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν τα σωματεία και οι φορείς της Αττικής την Πέμπτη 15 Ιούνη, στις 8 μ.μ., στο Σύνταγμα.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ’ εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ’ τα στρατόπεδά τους. Εμείς οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.
Μπ. Μπρέχτ
«Για τον όρο μετανάστης»